Life-Travels van Anne Ribbers

3 februari 2006 – Bruiloft van 1 van mijn beste vriendinnen in Delft en Den Haag. Ik was ceremonie meester, natuurlijk zeer betrokken bij de bruiloft, maar nooit kunnen bedenken hoe die dag uiteindelijk mijn leven zo heeft kunnen beïnvloeden.

27 juli 2008 – de dag dat ik verhuisde naar Zuid Spanje, naar een klein dorpje in de bergen rondom Marbella, Ojen genaamd. Het begin van een groot avontuur.

Het verhaal: op die bewuste koude dag in Februari te Delft zag ik voor het eerst mijn huidige man ☺, een Spanjaard en volle neef van de Bruid. In die tijd werkte ik bij ING in een HR functie en woonde ik een heel fijn en mooi appartement in een zijstraat van de Singel in Amsterdam. Mijn leven bestond uit hard werken, tijd door brengen met vrienden en familie en vanaf toen reisjes naar vliegveld van Malaga, gezien Marcos in Ojen woonde wat zo’n 45 minuten van Malaga ligt. Twee en een half jaar reisden wij op en neer tot dat het tijd werd dat iemand zou verhuizen. Dat werd ik. De beslissing maakte ik vanuit mijn hart, het voelde goed, eigenlijk zonder alle consequenties te overzien. En maar beter ook misschien. Als je namelijk alles van te voren zou kunnen uitdenken, kom je mogelijk niet tot grote levensveranderingen (transformatie) die zo ongekend bij kunnen dragen aan je levensgeluk.

Zo gezegd, zo gedaan. Mijn familie en vrienden meegenomen in het beslissingsproces, op mijn werk aangeven dat ik zou vertrekken en mijn appartement verkocht. Dat was echt een heel definitief gevoel toen ik de handtekening zette voor de verkoop. Mijn toenmalige baas gaf me nog een sabbatical als toegift, voor het geval het toch niet goed zou aflopen ☺. 27 juli 2008 was de dag dat ik vertrok met een aantal koffers naar Malaga. Vergezeld naar Schiphol door een aantal vriendinnen en mijn zus.

Vandaag is het 14 Oktober 2016. Terugblikkend is dit de belangrijkste beslissing geweest in mijn leven. De keuze om te emigreren heeft niet alleen mijn privéleven volledig veranderd, maar ook mijn professionele leven. In de jaren dat ik hier woon, ben ik getrouwd met Marcos en heb ik twee kinderen gekregen (Magali en Leia). Op het professionele vlak heb ik in een intensieve samenwerking met Alexander Waringa, een oud studiegenoot en vriend, twee bedrijven opgebouwd (www.ecoachpro.nl en www.pluform.com), vier jaar onderzoek gedaan naar e-coaching voor leiderschapsontwikkeling gefinancierd met een subsidie ontvangen van ZonMW, twee boeken uitgegeven en mezelf getransformeerd tot expert in e-coaching.

Ik werk dagelijks, geheel online, met mijn collega’s in Nederland en België. Mijn werk bestaat voor een groot deel uit coachen van professionals, ook dat doe ik volledig online, met uitzondering van af en toe een face to face. Ik huur een ‘bureau’ bij Regus in Marbella. Het vanuit huis werken en vanuit kantoor wissel ik af. Maandelijks ga ik een keer naar Nederland voor werk en bezoek ik altijd familie en vrienden en daar geniet altijd enorm van. Het flexibel en online werken geeft mij ook veel ruimte in mijn moederrol.

Terugkijkend is het niet gemakkelijk geweest, zeker niet in het begin. Opeens zat ik daar in een groot huis midden in de bergen, ik sprak geen Spaans, had geen vrienden, geen werk, mijn man was veel weg in verband met zijn werk en ik had letterlijk niets te doen! Ik kroop omhoog tegen de muren, had vast zoals ik ze nu zou noemen lichtelijke depressieve symptomen, maar besloot dit toen te accepteren en eigenlijk te wachten tot deze fase over zou gaan, want daar geloofde ik heilig in. Alles in het leven stroomt en ontwikkelt en transformeert. En op een gegeven moment voel je dat dan ook weer, dat het begint te stromen, dat nieuwe energie vrijkomt en de ideeën opborrelen. Een geweldige ervaring. Je leert je aanpassen aan een nieuwe cultuur, nieuwe taal, ontmoet nieuwe mensen en maakt nieuwe vrienden. Je leert jezelf ook beter kennen, leert nieuwe vaardigheden en leert ook dingen over jezelf waar je je eerder nog niet bewust van was. Je komt in contact met je diepere drijfveren, je ambities en ontdekt je eigen weerbaarheid en wil tot leven. Echt een cadeau! Het is geen gemakkelijke weg, zeker niet. Het is hard werken in vele opzichten, met veel moeilijke momenten, maar al met al voor mij een wending in mijn leven die ik nooit had kunnen voorspellen, maar in het nu zeer dankbaar voor ben.

Met een warme groet uit de bergen van Ojen,
Anne Ribbers