Uitstellen? Dat doe ik later wel. Of niet?

Op het moment van schrijven van dit stukje, zit ik in Tarifa, tussen allemaal surfdudes en –dudinnen, en ben net aangekomen in een strandtentje na een wandeling langs de paradijselijke kust hier. Persoonlijk kijk ik liever naar Kitesurfen. Ik ben hier op een soort sportieve werkvakantie (zie www.flaks.nl) met een aantal andere Nederlandse ondernemers. Vorige week had ik nog besloten niet te gaan. Omdat ik nog heel veel moest doen voor mijn website (life-travels.nl) die ik op 1 januari ga lanceren en ik ook nog ga verhuizen binnenkort. Uiteindelijk ben ik toch gegaan. Omdat ik stiekem ook wel wist dat het heel erg gaaf zou worden, ik hier mijn plannen kan delen met anderen en dit juist misschien wel even nodig was om even buiten mijn eigen richtingen te denken.
Ik ben blij met mijn keuze. En vooral dat ik het uiteindelijk gewoon heb gedaan. Doen voelt goed, al helemaal als je voorheen vooral een denker was (of bent). Voorheen hoorde ik uit mijn directe omgeving vaak dat ik alle opties open wilde houden, en dat ik uitstelgedrag vertoonde. Dat ik een twijfelaar was. En terugkijkend klopt dat ook wel. Ik had namelijk de door mezelf opgelegde verantwoordelijkheden waardoor ik dacht dat snel veranderen niet mogelijk was. En omdat ik er wel een handje van had, ideeën te maken, ze niet meteen door te zetten, en er daarna weer iets anders over te denken, waardoor ik ze maar helemaal niet meer ging doen.

2 jaar geleden heb ik besloten daad bij droom te voegen en ben ik aan een groot avontuur begonnen. Ik heb mezelf de tijd en ruimte gegund om naar Spanje te gaan en voor een onbepaalde periode te gaan doen waar ik zin in had. Na 15 jaar ondernemerschap in Nederland en heel erg hard werken, besloot ik dat ik dit verdiend had. Ook toen ben ik in Tarifa begonnen en heb uiteindelijk een basis in Malaga opgebouwd. Het is bijna onvoorstelbaar hoe anders mijn leven er nu uitziet dan voorheen en vooral hoe anders ik me voel.
Verandering is spannend. En ik weet waar ik over praat. En verandering is ook niet altijd zomaar mogelijk. Wij Nederlanders zijn daarbij ook opgevoed in een prestatiemaatschappij waarin we zijn geprogrammeerd om een bepaald soort leven na te streven. En effectief en efficiënt te denken en te handelen. Dit is voor ons vaak van kinds af aan een realiteit. Toegegeven, dit heeft ons als land en volk ver gebracht. En ons ook veel luxe en welvaart opgeleverd. Het heeft ons echter ook verder verwijderd van het openstaan voor andere, nieuwe levensplannen. Voor soms ogenschijnlijk onverantwoorde plannen of voor simpelweg dat gevoel te volgen dat je al heel lang voelt, maar structureel en effectief hebt genegeerd. Omdat je toch zeker niet zomaar je met bloed, zweet en tranen opgebouwde zekerheden gaat loslaten?
Ik weet eerlijk nog niet precies waar mijn weg heen gaat. En inmiddels ben ik gewend aan dit idee en ik vind het heerlijk. Soms ook raar en onzeker, maar dat gaat weer over. Ik probeer in elk geval zo weinig mogelijk meer uit te stellen, als het met het volgen van mijn dromen of gevoel te maken heeft. Dat lukt zeker niet altijd, maar ik weet wanneer ik het doe en ik weet dat er een keuze is. Ook voor jou is die keuze er. In welke situatie je ook zit. Je bent vaak maar 1 beslissing verwijderd van het veranderen van je leven.